سر ساعت مشخص پرنس بولکونسکی وارد ناهارخوری می‌شه که دخترش و مادموازل بوری‌ین نشسته‌ان. به جز اونا معمارشون هم نشسته. پرنس معمولا خیلی تمایزات اجتماعی براش مهمه ولی تو این مورد میخاییل ایوانویچ رو سر میزش دعوت می‌کنه و معمولا هم با اون بیشتر از هر کس دیگه‌ای حرف می‌زنه.

پرنس آندری همین طور که منتظره به در و دیوار نگاه می‌کنه و چشمش می‌افته به یه تابلوی جدید که شجره‌نامه‌شون توشه. یهو شروع می‌کنه به خندیدن از کار باباش. پرنسس ماریا که همه کارهای باباش به نظرش بی نقص میاد اصلا منظور برادرش رو نمی‌فهمه.

سر ساعت ۲ پرنس بولکونسکی وارد می‌شه. اول یه دستی به موهای دخترش می‌کشه و بهش می‌گه خوش‌خالم می‌بینمت. می‌شینه سر جاش و به میخاییل ایوانویچ می‌گه که بشینه. بعد به عروسش یه نگاهی می کنه که از حاملگی چاق شده و می‌گه باید هر روز بری راه بری . لیزا اصلا این جمله رو نادیده می‌گیره . بعد شروع می‌کنن در مورد پدرش و آشناهای مشترک حرف می‌زنن. که لیزا از این موضوع خیلی خوشش میاد و با علاقه و مفصل اخبار همه رو می‌ده.

ولی پرنس بولکونسکی یه نگاه جدی‌ای بهش می‌کنه و برمی‌گرده با میخاییل ایوانویچ در مورد بناپارت حرف می‌زنه. که البته میخاییل ایوانویچ خودش می‌دونه که این وسط فقط بهانه‌ایه برای اینکه پرنس سر حرف رو در مورد جنگ با پسرش باز کنه. پرنس اعتقاد داره که مردهای الان الفبای جنگ رو هم بلد نیستند و همینه که بناپارت با اینکه عددی نیست به این بی‌عرضه‌ها پیروز شده. پرنس آندری با علاقه به حرف‌های باباش گوش می‌کنه و باهاش بحث می‌کنه که بناپارت جنرال بزرگیه.

پرنس بولکونسکی می‌گه درسته من قبلا هم گفته‌ام بناپارت تاکتیک زن خوبیه چون جنگش رو با آلمان‌ها شروع کرده که هر کسی می‌تونه به آلمان‌ها پیروز شه. و این باعث شد بناپارت شهرت پیدا کنه وگرنه.. و بعد شروع می‌کنه با دقت تمام اشتباه‌های ریز و درشت بناپارت رو گفتن. پرنس آندری با اینکه مخالفه ولی براش جالبه که پدرش با اینکه تو انزوا زندگی می‌کنه انقدر از همه چی خبر داره.

عروس خانواده همه مدت ساکت نشسته و با ترس نگاه می‌کنه. وقتی شام تموم می‌شه به پرنسس ماریا می‌گه چقدر پدرت پر حرارته، شاید به همین خاطر من ازش می‌ترسم. پرنسس ماریا می‌گه وای ولی خیلی مهربونه. و از اتاق می‌رن بیرون.

آندری و همسرش، پرنسس کوچک، به خونه پرنس بولکونسکی‌ می‌رسند. آندری با خدمتکار پدرش حرف می‌زنه و از پدرش و خواهرش می‌پرسه. پرنسس کوچک از بزرگی خونه تعجب می‌کنه، به نظرش اون‌جا کاخ‌ه.

آندری می‌دونه که اون ساعت طبق عادت و برنامه همیشگی پدرش چرت می‌زنه. پس به اتاقی می‌رند که مادموازل بوری‌ین و پرنسس ماریا هستند. ماریا مشغول تمرین پیانوه ولی صدای خیلی خوشایندی نداره. ماریا و پرنسس کوچک همدیگرو بغل می‌کنند و از خوشحالی دیدن همدیگه گریه می‌کنند، خیلی عجیبه چون فقط همدیگرو یک‌بار روز عروسی دیدند ولی خیلی بهم علاقه دارند. مادموازل بوری‌ین خودش رو معرفی می‌کنه ولی پرنسس کوچک می‌گه از نامه‌هایی که ماریا براش نوشته می‌شناسدش و می‌دونه دوست خوب ماریاست. ماریا و آندری بهم نگاه می‌کنند، معلومه که خواهر و برادر هم رابطه صمیمی و نزدیکی دارند. ماریا از آندری می‌پرسه درسته که قراره بره جنگ؟ آندری می‌گه آره و این‌که فردا عازم‌ه. ماریا با چشم‌هاش ناراحت و عاشقانه برادرش رو نگاه می‌کنه. پرنسس کوچک هم از رفتن آندری ناراحت و معترض‌ه. آندری از خواهرش می‌پرسه که پدرش هنوز هم مطابق برنامه و روتین همیشگی‌شه؟ ماریا می‌گه آره همه‌چی خواب، پیاده‌روی، ریاضی و هندسه همه‌چی مثل سابق‌ه.

آندری به سمت اتاق پدرش می‌ره. دیگه پرنس بولکونسکی از چرت قبل شام‌ش بیدار شده و سرحال‌ه. یک جمله معروف داره که چرت بعد از شام نقره‌ای‌ه ولی چرت قبل شام طلایی (چرت قبل از شام حتی از چرت بعد از شام هم به‌تره). آندری به پدرش می‌گه زنش حامله است و برای همین قراره وقتی آندری می‌ره جنگ پیش اون‌ها بمونه. پدرش می‌گه خونه براش آماده‌ است و ماریا بهش نشون می‌ده. پرنس بولکونسکی به طعنه و مسخره از پسرش می‌پرسه قراره بره با ناپلئون بجنگه؟ آندری می‌ٔدونه پدرش به علوم نظامی جدید خوش‌بین نیست. اما کم‌کم شروع می‌کنه با هیجان درمورد نقشه‌ها و استراتژی‌ها نظامی روسیه توضیح بده. پدرش هم می‌گه به‌تره حسابی جواب ناپلئون رو بده قبل این‌که اون به روسیه برسه.

تو بالد هیلز که خونه پرنس بولکونسکی‌ه  با اینکه همه منتظرن پسرش آندری با زنش از پترزبورگ برسن روتین خونه به هم نریخته. پرنس بولکونسکی که قبلاً به خاطر مشکلش با امپراتور قبلی پاول تبعید شده بود ولی با اینکه دولت جدید اومده همچنان با دخترش، پرنسس ماریا، و همراهش مادموازل بوری‌ین،زندگی می‌کنند. خودش هم هیچ علاقه‌ای به برگشتن به پایتخت نداره و همیشه می‌گه: “هر کی منو بخواد ببینه، خودش باید این راه دراز رو بیاد.”

 خیلی منظم، سختگیر و اهل حساب‌وکتابه. خودش به دخترش درس می‌ده و بقیه وقتش رو هم با نوشتن خاطرات، حل مسائل ریاضی، باغبونی یا خراطی می‌گذرونه. با اینکه دیگه مقامی نداره همه ازش حساب می برن.

اون روزی که پرنس آندری قراره برسه، پرنسس ماریا مثل همیشه با ترس وارد اتاق پدرش می‌شه. پدرش مشغول کار با دستگاه تراشه. بعد از تموم شدن کارش، شروع می‌کنه به درس دادن هندسه. ماریا که همیشه جلوی پدرش استرس داره، درست نمی‌تونه درس رو بفهمه . وقتی درس تموم می‌شه و ماریا می‌خواد با تمرین‌های جلسه بعد از اتاق بره باباش می‌گه :این طوری نمی‌شه. ریاضی از همه چی مهم‌تره. من نمی‌خوام تو مثل اون زن‌های احمق دیگه باشی. اگه بهش عادت کنی بعد خوشت هم میاد. بعد نامه و کتاب کلید اسرار که دوست ماریا، ژولی براش فرستاده رو بهش می‌ده.

 ماریا تو اتاقش  نامه رو می‌خونه که ژولی درباره دلتنگی‌هاش، شروع جنگ، اینکه عاشق نیکولای روستوف شده، و اینکه  کنت بزوخف فوت کرده و بیشتر ارثیه‌اش رو  برای پی‌یر گذاشته، نوشته بود. و می‌گه که آنا میخاییلونا با قسم بهش گفته که پرنس وسیلی برای پسرش آناتول دنبال زن می‌گرده و نظرشون به تو (یعنی ماریا)ست . و نمی‌دونه نظر اون چیه.

ماریا بعد از خوندن نامه، یه نگاهی به آینه می‌اندازه. زیاد از قیافه‌ خودش خوشش نمی‌‌یاد، ولی چشم‌هاش که قشنگ و مهربونه باعث می‌شه خیلی دلنشین به نظر بیاد.

بعد می‌شینه و جواب ژولی رو می‌نویسه.این‌که عشق چیز قشنگیه  ولی می‌گه خودش بیشتر دنبال عشق الهیه تا عشق زمینی. می‌گه که خبر مرگ کنت بزوخف و جریان ارثیه بهشون رسیده. می‌گه که فکر می‌کنه پی‌یر درون خوبی داره و برعکس براش ناراحته که حالا باید بار ثروت داشتن رو به دوش بکشه.  تشکر می‌کنه که کتاب رو براش فرستاده ولی می‌گه به جای کتاب‌های اسرار ترجیح می‌ده کتاب‌های مذهبی رو بخونه. می گه پدرش هیچی در مورد خواستگار بهش نگفته ولی گفته که پرنس وسیلی داره به دیدنشون می‌أد و اینکه به ازدواج به عنوان یه وظیفه الهی فکر می‌کنه. و امیدواره بتونه اونو خوب اجرا کنه.می‌گه که برادرش و خانمش قراره بیان ولی برادرش خودش می‌ره که بره بجنگه. می‌گه که به نظر میاد همه فرمان‌های خدا رو در مورد محبت و بخشش فراموش کرده‌ان و مردها همش به فکر جنگ و کشتن هستند.

پی‌یر و آنا میخاییلونا از اتاق در می‌اند، توی اتاق انتظار پرنس وسیلی و دختر بزرگ کنت، کاتیش، رو می‌بینند که دارند باهم حرف می‌زنند. پرنس وسیلی به آنا میخاییلونا می‌گه بره چایی بخوره که حسابی خسته و گرسنه است. به پی‌یر حرفی نمی‌زنه ولی پی‌یر همراه آنا میخاییلونا می‌ره. پی‌یر خیلی گرسنه است ولی چیزی برنمی‌داره بخوره و مدام حواسش به آنا میخاییلوناست.

وقتی آنا میخاییلونا از اتاق درمی‌اد و آرام برمی‌گرده به سمت اتاقی که پرنس وسیلی و کاتیش حرف می‌زدند برمی‌گرده. معلومه آنا میخاییلونا مشکوک‌ه که یک اتفاق‌هایی داره می‌افته. اون‌جا از دست کاتیش یک نامه‌ای رو می‌کشه ولی کاتیش کاغذ رو ول نمی‌کنه. دو تایی باهم بحث می‌کنند، احتمال داره اون کاغذ وصیت‌نامه کنت باشه ولی کاتیش می‌گه وصیت‌نامه اصلی توی کمد و توی اتاق‌ه، می‌خواد بره پیش پدرش و ازش بپرسه. ولی آنا میخاییلونا اصرار داره که حالا که دعا خواندند و پدرش داره استراحت می‌کنه نباید مزاحم‌ش بشه. پرنس وسیلی به‌شون می‌گه نامه رو به اون بدهند و اون خودش با کنت بزوخف حرف می‌زنه، کاتیش نامه رو ول می‌کنه ولی آنا میخاییلونا ول نمی‌کنه. پرنس وسیلی می‌ره پیش کنت و وقتی برمی‌گرده خبر مرگ کنت رو براشون می‌آره، خیلی حالش دگرگون شده و گریه می‌کنه. آنا میخاییلونا می‌دونه که همه ارث کنت بزوخف به پسرش پی‌یر رسیده و بهش می‌گه مسوولیت بزرگی داره. وسط حرفاش هم اشاره می‌کنه که عموش، کنت بزوخف، چند روز قبل بهش قول داده که بوریس رو کمک می‌کنه و پی‌یر باید دنباله‌رو حرف‌ها و قول‌های پدرش باشه. پی‌یر اصلا نمی‌دونه چی شده و منظور آنا میخاییلونا چیه.

پی‌یر وارد اتاق می‌شه. پدرش با قیافه خیلی با ابهت روی تخت خوابیده. کشیش‌ها اطرافش در حال به جا اوردن مراسمن. دو تا خواهر کوچک‌تر با دستمال اشکاشون رو پاک می‌کنند. کاتیش خواهر بزرگ‌تر با یک قیافه بدجنس به مجسمه‌های مذهبی نگاه می‌کنه. آنا میخاییلونا و پرنس وسیلی هم اونجا هستن. 

آنا میخاییلونا یا قیافه‌ای که معلومه می‌دونه می‌خواد چیکار کنه یه شمع روشن می‌کنه و می‌ده به پی‌یر. پی‌یر انقدر هول شده که با همون دست راست که شمع دستشه شروع می‌که برای خودش صلیب کشیدن. 

یهو کشیش ساکت می‌شه و اشاره می‌کنه به لورین دکتر فرانسوی. دکتر میاد جلو و یه شربتی رو به کنت می‌ده. دوباره همه برمی‌گردن سر جاشون و مراسم ادامه پیدا می‌کنه ولی پرنس وسیلی از صندلیش بلند می‌شه و همراه کاتیش به سمت تخت بلندی که اونجا هست می‌رن. پی‌یر اینو می‌بینه ولی توجه خاصی بهش نمی‌کنه. ولی یهو متوجه می‌شه که داره گفته می‌شه که باید کنت رو منتقل کنن به اون یکی تخت. یهو دور کنت رو تعداد زیادی آدم می‌گیرن و یکی دستش رو می‌گیره و یکی اون پاش رو . فقط پی‌یر می‌بینه که آنا میخاییلونا هم اون وسط هست . وقتی کنت رو روی تخت با تزیینات ابریشمی می‌گذارن آنا میخاییلونا دست پی‌یر رو می‌گیره و می‌برتش کنار کنت که حالا اونجا دراز کشیده. پی‌یر نمی‌دونه چی‌کار کنه. آنا میخاییلونا بهش اشاره می‌کنه که دست پدرش رو ببوسه. این‌کار رو می‌کنه. بعد اشاره می‌کنه که رو صندلی اون کنار بشین. می‌شینه. یهو کنت شروع به اشاره می‌کنه و می‌خواد به پهلو بچرخوننش. پی‌یر سعی می‌کنه کمک کنه و تو این حال متوجه می‌شه که چقدر پدرش نزدیک مرگه و گریه‌اش می‌گیره. 

کنت خوابش می‌بره و آنا میخاییلونا اشاره می‌کنه که برن از اتاق بیرون. 

مرگ کنت بزوخف نزدیکه، یک کالسکه می‌ره دنبال پی‌یر که ببردش خونه. آنا میخاییلونا پا‌ می‌شه با پی‌یر بره. توی راه آنا میخاییلونا می‌خواد با پی‌یر صحبت کنه ولی پی‌یر خوابش برده. وقتی به خونه می‌رسند، پی‌یر رو بیدار می‌کنه. به جای این‌که از در جلوی خونه وارد بشند، از پشت خونه و در پشتی وارد می‌شند. پی‌یر یکسری آدم غریبه رو می‌بینه که پشت خونه وایسادند. از اتاق‌ها و راهروهایی رد می‌شند که پی‌یر هیچوقت رد نشده.

پی‌یر مطمئن نیست که پدرش بخواهد ببیندش. آنا میخاییلونا بهش دلداری می‌ده و می‌گه حسابی حواسش به پی‌یر هست و کمکش می‌کنه، پی‌یر حتی متوجه نمی‌شه چرا کمک لازم داره ولی اونقدر آنا میخاییلونا مطمئن‌ه که ترجیح می‌ده بهش اعتماد کنه و پیش‌ش بمونه. همین‌طور که دارند سمت اتاق کنت می‌رند از جلوی اتاقی رد می‌شند که پرنس وسیلی و دختر بزرگ کنت نشستند و دارند باهم حرف می‌زنند. پرنسس درو محکم می‌بنده. آنا میخاییلونا سعی می‌کنه پی‌یر رو شجاع کنه، چون به نفع خودش می‌دونه که پی‌یر وارث کنت باشه. بهش می‌گه اگه کسی بهش بدی کرده فراموش کنه و به خاطر پدرش بره پیش‌ش.

وقتی به پشت اتاق کنت می‌رسند، آنا میخاییلونا شروع به گریه می‌کنه و در همون حال دعا می‌کنه. از پدر روحانی می‌خواد که دعاشون کنه. به پدر روحانی و دکتر پی‌یر رو معرفی می‌کنه. از دکتر می‌خواد که حال کنت بزوخف رو به پسرش پی‌یر بگه و دکتر می‌گه امیدی نیست. پی‌یر می‌خواد بره روی یک صندلی بشینه که یکی از دستکش‌هاش می‌افته. یک آجودان براش برمی‌داره و بهش می‌ده، یک نفر از روی صندلی‌ش پامیشه و جاش رو به پی‌یر می‌ده. جو یکهو عوض شده، همه به پی‌یر احترام می‌گذارند. پرنس وسیلی می‌آد به پی‌یر دست می‌ده.آنا میخاییلونا برمی‌گرذه پیش پی‌یر و بهش می‌گه باهاش بره. پی‌یر می‌خواهد بپرسه حال کنت چطوره ولی نمی‌دونه بگه پدر یا کنت بزوخف. آنا میخاییلونا می‌گه نیم ساعت قبل کنت دوباره سکته کرده و الان می‌خواهند مراسم روحانی قبل مرگ رو براش انجام بدهند، و پی‌یر رو می‌بره اتاق کنت. همین‌طور که پی‌یر وارد اتاق کنت می‌شه چند نفر دیگه هم باهاش وارد می‌شند.

در حالی که تو خونه روستف‌ها همه در حال رقص‌های آخر هستند کنت بزوخف برای بار ششم سکته می‌کنه. دکتر دیگه ازش قطع امید کرده. فرماندار نظامی میاد و آخرین خداحافظی رو ازش می‌کنه. دخترهای کنت با کشیش در مورد کارهای قبل از مرگ حرف می‌زنند.

پرنس وسیلی که از چند روز پیش لاغرتر شده بعد از حرف زدن با دکتر یه چند لحظه می‌شینه روی صندلی و سرش رو می‌گیره تو دستاش. بعد بلند می‌شه و می‌ره اتاق کاترینا (کاتیش) بزرگ‌ترین دختر کنت بزوخف. به نظر میاد که کاتیش بیشتر از اینکه ناراحت باشه می‌خواد بگه که خیلی خسته شده. پرنس وسیلی بهش می‌گه من هم خسته‌ام ولی ما باید الان به همه چیز فکر کنیم. من به شما مثل بچه‌های خودم نگاه می‌کنم. شما سه خواهر و خانواده من تنها ورئه مستقیم کنت هستیم. می‌دونم که الان سخته در این مورد حرف بزنیم.

پرنسس می‌گه من تنها چیزی که برام مهمه اینه که خدا با پدرم مهربان باشه و بیامرزتش. پرنس وسیلی دستش رو می‌گیره و می‌گه می‌دونی که کنت وصیت نامه نوشته و همه اموالش رو نه به ما، که به پی‌یر بخشیده؟‌ پرنسس با خنده‌ای که یعنی من از تو بهتر می دونم می‌گه  نه نمی‌شه چون پی‌یر نامشروعه. پرنس وسیلی براش چندین بار توضیح می‌ده که اگه کنت نامه نوشته بنویسه به امپراطور، امپراطور می‌تونه پی‌یر رو مشروع اعلام کنه و دیگه کار تمومه. کاتیش بالاخره عمق ماجرا رو می‌فهمه ولی باز ادامه می‌ده که من اصلا هیچی نمی‌خوام و همه عمرم رو قدا کردم و این دنیا اصلا جای عادلی نیست و من می‌دونم همه اینا زیر سر اون زن خبیث آنا میخاییلوناست که زمستون پیش اومد پیش کنت و بدی ما رو گفت. و می‌دونم که وصیت‌نامه رو اون موقع نوشت ولی من فکر می‌کردم که معتبر نیست. نامه و وصیت‌نامه توی پوشه‌ زیر متکای زیر سر کنت هستند.

شام تموم شده و مهمون‌ها توی اتاق‌های مختلف پخش شدند. بعضی‌ها همراه کنت روستوف مشغول ورق‌بازی شدند. جوان‌ترها هم باهم‌ند.

نوبت ساز و آواز می‌شه. طبق روال، اول ژولی چنگ می‌زنه. بعد از اون مهمون‌ها از نیکولای و ناتاشا می‌خواهند که آواز بخوانند. ناتاشا از نیکولای می‌پرسه چی بخوانند؟ بعدش متوجه می‌شه سونیا پیش‌شون نیست. ناتاشا می‌ره سونیا رو پیدا کنه. ولی سونیا نه اتاق خودش‌ رفته و نه اتاق بچه‌‌ها. بالاخره سونیا رو اون قسمت خونه که موقع ناراحتی‌ و گریه‌ می‌رند پیدا می‌کنه. سونیا داره گریه می‌کنه و ناتاشا که خیلی مهربون‌ه از ناراحتی سونیا شروع به گریه می‌کنه، با این‌که حتی نمی‌دونه سونیا از چی ناراحته. سونیا بهش می‌گه اول این‌که نیکولای قراره بره جنگ و من می‌دونم نیکولای چه قلب مهربونی داره و آدم خوبی‌ه. خیلی ناراحتم که باید بره جنگ. دوم این‌که من و نیکولای فامیل درجه دو هستیم و نمی‌توانیم باهم ازدواج کنیم و مادرتون حتما مخالف ازدواج ماست و سوم هم این‌که ورا نامه شعرهایی که نیکولای برای من نوشته رو روی میزم دیده و می‌خواد به مامان‌تون نشون بده و بهم گفته نیکولای نمی‌توانه با من ازدواج کنه و با ژولی ازدواج می‌کنه. ناتاشا بهش می‌گه آدم‌های دیگه‌ای توی فامیل‌شون بودند که با فامیل درجه دوشون ازدواج کردند و اون از بوریس پرسیده و بوریس خیلی داناست و بهش توضیح داده که نیکولای و سونیا می‌توانند ازدواج کنند. بهش می‌گه ورا خیلی بدجنس‌ه و اصلا حرف‌های اون رو جدی نگیره.

باهم برمی‌گردند پیش نیکولای و بقیه جوان‌ها. ناتاشا و نیکولای آواز می‌خوانند. بعضی‌ها شروع می‌کنند به رقصیدن. ناتاشا به حرف مامانش گوش می‌ده و می‌ره به پی‌یر می‌گه باهم برقصند. پی‌یر می‌گه رقصیدن بلد نیست و اگه می‌شه ناتاشا بهش یاد بده. باهم می‌رقصند و ناتاشا انگار یک دختر بچه نیست و مثل بزرگ‌ترها رفتار می‌کنه. وسط رقص می‌بینه پدرش و ماریا دمیتریونا دارند مثل جوانی‌هاشون باهم می‌رقصند. همه خوشحال‌ند و از رقص و آواز لذت می‌برند.