یه چیزی که هی این روزا فکرم رو مشغول کرده دکتر سپهره. شاید به خاطر اینکه این اولین دکترش نیست و هی مقایسه می‌کنم یا اینکه کلا من خیلی کمال‌طلبم. ولی با اینکه خیلی چیزای این دکترش خوبه همچین ته ته دلم، ازش راضی راضی نیستم.
خوبی‌هاش اینکه مطبش دو قدمی خونه‌مونه، معمولا خیلی خلوته و وقتایی که ما رفته‌ایم حداکثر یه خانواده دیگه منتظر بوده‌ان. منشی‌ها و پرستارهاش خیلی خیلی خوش‌اخلاقن و فوری تلفن جواب می‌دن و کار راه می‌اندازن. وب‌سایت نسبتا کاملی دارن و حتی یه قسمتی دارن که برات یوزرنیم پسورد می‌سازن و می‌تونی لیست داروها و نتیجه آزمایش‌ها رو ببینی و حتی برای دکتر پیغام بفرستی و جواب بگیری. خود دکتر هم مهربونه و کلی از سپهر تعریف می‌کنه که هم من خوشم میاد هم خودش!
ولی همین که گفتم ته دلم احساس می‌کنم دکتر خیلی معمولیه. شاید چون دکتر قبلی همون‌طور که گفته بودم تو سیستم دانشگاه بود و خودش استاد دانشگاه بود و کار درست بود خیلی. همیشه همه‌چیز رو توضیح می‌داد و به نظر می‌اومد دوای الکی نمی‌ده، الان بد عادت شده‌ام. اصلا اون مطب قبلی به همین دلیل که مربوط به دانشگاه بود خیلی وقتا که می‌رفتی اول یه دانشجو (مراتب پزشکی رو من بلد نیستم!) می‌اومد و همه معاینه رو می‌کرد و توصیه‌هاش رو می‌کرد و بعد تازه دکتر اصلی می‌اومد و باز همه چیز رو چک می‌کرد و بعد هم خوب توضیح می‌داد. البته خب همین وضعش وقتی که بچه‌ات مریضه و گریه می‌کنه آدم رو کلافه می‌کنه و دلیل اصلی بود که دکتر رو تغییر دادیم. ولی خب این دکتر هم خیلی کارایی که من انتظار دارم نمی‌کنه.
مثلا برای ویزیت سه‌سالگی سپهر رفتیم. خب قد و وزنش رو گرفته‌ان ولی به من هیچ توضیحی نداده که الان رشدش چه‌جوریه و کجای نموداره. اصلا راجع به چیزایی که می‌خوره نپرسیده. (برای اینکه منصف باشم بگم که از خوابش پرسید). اون جای قبلی برای ویزیت یک‌سالگی یک پرسشنامه چندین صفحه‌ای بهمون دادن که راجع به پیشرفت‌های سپهر پر کنیم و تو قسمت‌های مختلف حرکتی و کلامی و اجتماعی و اینا نمره‌بندی داشت و خود دکتر راجع بهش باهامون جرف زد ولی اینجا خبری از این نیست. (البته کاملا ممکنه که دیگه برای بچه سه ساله چون خودش حرف می‌زنه و اونقدر هم دیگه پیشرفت‌هاش تعریف شده نیست هیچ‌جایی دیگه از این پرسشنامه‌ها نباشه.) کل سوالی که پرسیده از سپهر این بوده که اسمت چیه. و چند سالته و دختری یا پسر. و خب سپهر اولی و دومی رو گفت ولی سومی رو نه. بعد می‌گه تو این سن باید بتونه بفهمه دیگران و خودش دخترن یا پسر. که حقیقتش به نظر من یکی از بی‌اهمیت‌ترین چیزایه که من بخوام به سپهر یاد بدم. یا مثلا بعد از خوردن آنتی‌بیوتیک سپهر دندون‌هاش یه کم لک شده بود. بردیمش دندون‌پزشک و تمیز کرد براش و حتی دستیارش گفت که آره خیلی پیش میاد و بعد هم خود دکتر دندون‌پزشک توضیح داد که چرا این طوری می‌شه و اینکه سطحیه و حتی اگه صبر می‌کردیم به احتمال زیاد خودش از بین می‌رفت. ولی بعد تو ویزیت بعدی به این یکی این‌رو گفتم، گفت خیلی عجیبه و تا حالا همچین چیزی براش پیش نیومده.
و بدیش اینه که خودم هم می‌دونم که زیادی مته به خشخاش می‌گذارم و واقعا دکتر خوبیه و مهم‌تر از همه اینکه اهمیت داره براش. مثلا نفس سپهر وقتی سرما می‌خوره می‌گیره. این بار چون آخر هفته بود دستگاهش رو بهمون قرض داد که تو خونه براش استفاده کنیم و بعد هم فرداش که تعطیل بود زنگ زد که ببینه حالش بهتر شده یا نه. واقعا مونده‌ام چیکار کنم. این جور چیزای ریز هم چیزیه که تا چندین بار بچه مریض و سالم رو نبری پیش یه نفر نمی‌فهمی. و می‌ترسم باز دکتر رو عوض کنم و خوبی‌های این یکی رو هم نداشته باشه.