امروز يه جند تا عيد ديدني رفتيم و چند تا هم اومدن خونمون. يکي از جاهايي که رفتيم مدير مدرسه دانشگاه پهلوي سابق! هم بود. من درست نمي‌شناسمش. ولي يادم به حرفاي معلم رياضي مون افتاد. اون عشق مدرسه دانشگاه بود. يه مدرسه دانشگاه مي‌گفت صدتا از دهنش مي‌ريخت. اين مدرسه وابسته به دانشگاه پهلوي اون موقع و مختلط بوده و در سطح کشور امتحان مي‌گرفتن و شاگرداش رو انتخاب مي‌کردن. اين معلممون مي‌گفت که همين مدير مدرسه انقدر پرونده بچه‌ها رو زير و رو مي‌کرده که مطمئن باشه بهترين شاگردا رو اورده و هميشه همه رفتارها و کارهاي بچه‌ها رو ضبط مي‌کرده. ظاهرا دکتر مجتهدي هم همين‌طور بوده يه دفترچه يادداشت داشته از تمام بچه‌هاي البرز و صنعتي شريف. من هميشه فکر مي‌کنم بايگاني داشتن يکي از مشخصات يه آدم علميه. خودم هم خيلي دلم مي‌خواد خيلي چيزا رو نگه دارم. چيزايي که مربوط به زندگي خودمه رو تقريبا همه رو نگه مي‌دارم. ولي خب مثلا نمي‌شه که همه روزنامه‌ها رو نگه داشت مثلا من روزنامه‌هاي موقع کوي دانشگاه رو نگه داشتم ولي چيزاي ديگه رو نه. مرتب کردن اين بايگاني‌ها هم خيلي مهمه.