يه مجله آرش دارم (کادو گرفتم ) که مجموعه مجله‌هاي آرش بوده که قديم منتشر مي‌شده، توش يه قصه از غلامحسين ساعدي هست خيلي قشنگه. کاش اين‌جا داشتمش. اين قصه دو تا برادره. يکيشون هي مي‌ره کار مي‌کنه يا حداقل دنبال کار مي‌گرده، ولي اون يکي کارش اينه که يه عالم تخمه بريزه جلوش بخوره و کتاب بخونه. واي من چه‌قدر الان از زندگي اين‌جوري خوشم مي‌ياد.