امروز سر کلاس بايد Past tense رو مي‌گفتم. بهشون گفتم ار اتفاق‌هاي مهمي که يادشون مي‌آد حرف بزنن و جالب اين بود که همه شروع کردن راجع به جنگ حرف زدن. از همه چي، اين که بمب و موشک بوده، هواپيماها، آدم‌ها که کشته مي‌شدند و حتي خاطره‌هاي خوب که مثلا چون مدرسه‌ها تعطيل بوده رفته بودند شهرهاي کوچيک پيش فاميلاشون و اين که اون جا با بچه‌هاي فاميل بازي مي‌کردن و بهشون خوش مي گذشته. ولي مهم اينه که وقتي جنگ اين طور واضح در خاطرات ما مونده خدا به داد اثراتي که به طور ناخودآگاه در ما گذاشته برسه. و يه نکته جالب هم اين بود که بعد بهشون گفتم خب حالا راجع به چيزاي خوب حرف بزنيد اما هيچکي هيچ چيز خوبي يادش نمي‌اومد و شروع کردن باز راجع به تصادف و عمل جراحي و اينا حرف زدند.