بعد از اين‌که يکي از دانشجوها فهميده بود که مي‌خوان سيستم رو عوض کنن، رفته بود با مسوولش صحبت کرده بود که ما با اين سيستم مشکلي نداريم و عوضش نکنين. و اون هم گفته بود اين کتابخونه مال ماست نه شما! اونم کلي خب عصباني شده بود. و يه جلسه گذاشت که با همه راجع به اين موضوع صحبت کنند. و اون جا بحث شد که استفاده‌اي که يه رياضي‌دان از کتاب‌خونه مي‌کنه فرق داره با بقيه و در واقع کتاب‌خونه مثل ازمايشگاه رياضي‌دان مي‌مونه. و بايد بتونه هر موقعي بره و کتاب رو برداره و نگاهش کنه. بنابراين نبايد کتاب‌ها از دانشکده دور باشن. بعد هم اين که کتاب رياضي معمولا قديمي‌هاش هم کلي استفاده مي‌شن. ديگه اين که اگه کامپيوتري باشه پس هر ساعتي نمي‌شه کتاب گرفت. و بعد هم که با عوض کردن ترتيب کتاب‌ها پيدا کردنشون سخت مي‌شه. و بعد هم ديگه نمي‌شه فهميد که کتاب رو کي گرفته و بايد حتما بايد صبر کني تا کتاب پس داده بشه.
يه روز هم مسوول اين کار رو دعوت کردند که دانشجوها و استادا هم بودند. همه اين حرفا رو بهش زدن و اون سعي مي‌کرد تا حد ممکن يه راهي پيدا کنه که همه راضي باشن. مثلا اين که مجله‌هاي جديد رو که online وجود دارند، منتقل کنند تا جا باز بشه و لازم نباشه که از کتاب‌ها چيزي بره.
ولي در جواب اين که حالا که ما به اين سيستم راضي هستيم چرا مي‌خواين عوضش کنين؟ گفت که بايد اين کار بشه. چون بعد از ۱۱ سپتامبر قوانين سفت و سخت‌تر شدند و اين که کارت کتاب‌ها رو همه بتونن ببينن، حريم خصوصي افراد رو از بين مي‌بره و همه مي‌فهمن که کي چه کتابي گرفته. و اين طوري ممکنه بتونن دانشگاه رو sue کنن.
خيلي مسخره بود، که آخه براي کي ممکنه مهم باشه که ديگران بفهمند که چه کتاب رياضي‌اي گرفته! و اين قضيه چه ربطي به ۱۱ سپتامبر داره! ولي يه حرف ديگه که يکي از استادا هم گفت اين بود که FBI بايد بتونه که ليست کتاب‌هايي که افراد گرفتن رو چک کنه و خب اين با يک سيستم عهد بوقي کاغذي نمي‌شه.