يه مدت کار کردن با کامپيوتر و اينترنت آدم رو بد عادت ميکنه. مثلا به اينکه بتوني تو يه کتاب ۴۰۰-۵۰۰ صفحهاي هر چيزي رو ميخواي پيدا کني. تازگي هم هي ميخوام همه آدمهايي رو که ميشناسم با google پيدا کنم. تا حالا يه ۱۰ نفري از همکلاسيهاي سابقم رو search کردهام ولي پيداشون نکردهام. خوبه نشوني آدم يه جايي گوشه کنار اينترنت باشه! من که خودم به لطف برادر محترم اسمم پیدا میشه. این صفحههای peoples يا friends خيلي مفيدن. بايد خودم هم دست به کار شم و براي خودم راه بندازم.
آشپزی
آیفون
آیندهنگری
اخلاق
اریگامی
امریکا
اولینها
ایران
بابا
بانک
برکلی
بهتن
بچهداری
تقویم
تلویزیون
تنکسگیوینگ
تولد
جنگ
جیم
حاملگی
خانه
خبر
دنیا
دو سالگی
دوچرخه
دویدن
رانندگی
روزمره
زنان
سال نو
سرگرمی
سفر
سمپاد
سه سالگی
سوال
سیاست
شبکههای اجتماعی
شریف
شعر
شیردادن
طپش قلب
علائق
عکس
غر
فصلها
فوتبال
فیلم
لیست زندگی
لینک
متعلقات
متفرقه
مدرسه
مردم
مهاجرت
موسیقی
مونتسوری
نظر
نوامبر
نوستالژی
نوشتن
نویسنده
نکته
هالووین
هوا
وبلاگ
ورزش
وسایل بچه
ونکوور
پاریس
پروژه ماهانه
پرینستون
پزشکی
پلاک پنج
پنج سالگی
پول
چهار سالگی
کاردستی
کامپیوتر
کتاب
کرنل
کرونا
کریسمس
کلاس اول
کمبریج
یادگیری
یک روز در زندگی
من هم خيلي اين کار رو ميکنم! بزرگترين کشفم پيدا کردن دوست دوره راهنماييم در يک گوشه آمريکا، درست قبل از عيد بود.
به نظر من يکي از پديده هاي جالب (در اين زمينهء آدما رو پیدا کردن) وب سایتِ احمد انواریه :
http://www.anvari.org/friends
سلام رويا خانوم…
عيدت مبارک …
آدرس ما رو که داري لازم نيست تو نت بگردي…
يه حالي احوالي!؟!؟ تو خوبي؟ خوشي؟ (فرزانم موافقه ميگه خيلي بي معرفتي بر عکس حسام که فکر ميکنه با معرفتي) به عليرضا هم سلام برسون… خوب باشي … فعلا …
من که به لطف ندا، وبلاگت رو خيلي راحت پيدا کردم!!! سال نو مبارک، اميدوارم سال خوبي داشته باشي، سرشار از موفقيت و شادي.
manam tahala hich kaso enjuri peyda nakardam.