روز جمعه رفتيم نيويورک، موزه Guggenheim و همين طور Frick Collection.
Guggenheim يه نمايشگاه از Singular Forms بود که نمي‌دونم فارسيش چي مي‌شه.
اول از همه که واقعا خود موزه خودش شاهکار هنري‌اي بود. تقريبا مثل موزه هنرهاي معاصر حلزوني مي‌رفت بالا ولي خيلي بزرگ‌تر.

خود کارهايي هم که تو نمايشگاه بود جالب بود. من که البته اصلا از کارهاي مدرن سر در نمي‌آرم. ولي خب به نظرم بعضي‌هاشون قشنگ بودند و تنها چيزي که فهميديم که خيلي‌ از اين‌ کارها يه جوري در جواب به سبک‌هاي قبلي هنر هستند.
مثلا اين

D’après la Marquise de la Solana, 1969. Oil and wax on canvas, three panels, overall: 77 5/8 x 117 3/8 inches. Solomon R. Guggenheim Museum, New York, Panza Collection. 91.3784

خب مخصوصا رو زمينه ديوارهاي سفيد موزه واقعا قشنگ بود ولي والله ما هم بلديم رنگ کنيم!
مفيدترين اثر هم اين

“Untitled” (Passport), 1991. White paper (endless copies), 4 (at ideal height) x 23 5/8 x 23 5/8 inches. Marieluise Hessel Collection on permanent loan to the Center for Curatorial Studies, Bard College, Annandale-on-Hudson, New York.

بود که يه سري مقواي نقاشي بود و هر کي مي‌خواست مي‌تونست ازش برداره.
تو قسمت‌هاي ديگه‌ هم نمايشگاه‌ نقاشي‌هاي Boccioni بود، جالبيش اين بود که فقط نقاشي‌هاي خودش نبود. نقاشي‌هاي از کساي ديگه‌اي که ازش تاثير گرفتن يا ادامه همون روش بودند رو هم گذاشته بودند.
بعد هم که رفتيم Frick Collection. اين خونه Henry Clay Frick بوده که صاحب کارخونه‌هاي بزرگ آهن و زغال سنگ بوده و خيلي به نقاشي علاقه داشته. اين نقاشي‌ها رو مي‌خريده و بعد از مرگش خونه‌اش تبديل به موزه شده. تو خونه‌اش ياد اين پول‌دارهاي هنر دوست انگليسي مي‌افتادم. که همه اروپا رو مي‌گشتن تا يه نقاشي ديگه که کلکسيونشون رو کامل کنه گير بيارن و بخرن.
يه باغ خيلي باحال هم داشت که بعدا به خونه اضافه شده بوده.