امسال تولدم يه چند روزي طول کشيد!!!
اولش که خودم نفهميدم تولدمه! چون امسال کبيسه بود و Febreuary به جاي ۲۸ روز ۲۹ روز بود تاريخ تولد ميلادي و شمسي‌ام رو هم نبود. منم به حساب ميلادي بودم که ديدم چند نفر بهم تبريک گفتند که تازه دوزاريم افتاد!
يکي دو روز قبلش هديه مامان و بابا و داداشم رسيده بود که برام کلي کتاب فارسي فرستادند «ويران مي‌آيي»، «ترس دروازه‌بان از پنالتي» «حرمان» «کله‌ي اسب» .
همون روز هم مامان باباي عليرضا هم لباس و آجيل و لواشک فرستاده بودند رسيد.
روز جمعه رفتيم با دانشگاه گردش. اين جزو برنامه‌هاي تابستوني بود که دفتر دانشجويان و محققان بين‌المللي! (Office of International Students and Scholars) برگزار مي‌کنه. اولش براي ناهار رفتيم يه رستوران هندي. اونجا سلف سرويس بود و مي‌تونستي هر چقدر مي‌خواستي بخوري! ولي من اولش که مطمئن نبودم دوست داشته باشم غذاي هندي، کم ريختم و ديگه روم نشد باز بريزم!!! ولي غذاش واقعا خوب بود و يه جوري شبيه ايران بود. ترشي و ماست خيار، پلو و مرغ. و يه نوني هم بود که مي‌گفتند اسمش هست «نان»! و عين نون تافتون خودمون بود.
بعدش رفتيم سوار قايق شديم تا Thimble Islands رو ببينيم. اينا يه تعداد زيادي جزيره هستند که ۲۳ تاش مسکونيه. بعضي از جزيره‌ها انقدر کوچيکن که در واقع نمي‌شه اسمشون رو گذاشت جزيره. يه صخره که فقط يه خونه روش جا شده. اين جزيره‌ها اولين بار سال ۱۶۱۴ کشف شده‌اند و از اون موقع عده‌اي توي اونا ساکن شده‌اند.

يه افسانه‌اي وجود داره که کاپيتان کيد (Captain Kidd) که تو سال ۱۶۶۵ از ارتش انگليس فرار کرده بوده صندوقچه‌اي از طلا رو تو يکي از اين جزيره‌ها خاک کرده و خيلي‌ها تا حالا خواستند که اونو پيدا کنند.

روز شنبه هم بچه‌ها آش پخته بودند ما هم کيک خريده بوديم که نيمچه تولدي بگيريم.
وقتي داشتيم از در خونه مي‌رفتيم بيرون ديدم يه بسته از آمازون دم خونه است. هي فکر کرديم ما کي چيزي سفارش داده بوديم. عليرضا مي‌گفت انگار چند وقت قبل يه چيزي سفارش داده بودي! بازش که کردم ديدم از طرف دوستام تو ايرانه. خيلي احساس خوبي بود واقعا باحال بود.
برام اينا رو خريده بودند «Reading Lolita in Tehran» و «Persepolis» و «All the Shah’s Men»
خلاصه اينجا از همه کسايي که تولدم رو تبريک گفتند و ياد من بودند مرسي! خيلي خوشحالم کرديد همه.