خب دیشب که مناظره ادواردز و چینی بود. خیلی شنیده بودم که ادواردز خیلی خوب حرف می‌زنه. چون وکیله و ظاهرا خیلی هم وکیل خوبیه. ولی اون قدر هم تاثیر گذار نبود. چینی هم بعضی وقتا یه تیکه‌هایی انداخت که هوشمندانه بود.
تو نظرسنجی‌های بعدش هرکسی بسته به اینکه دموکرات بوده یا جمهوری‌خواه کاندیدای خودش رو برنده دونسته بود. بر خلاف مناظره بوش و کری که به وضوح کری خیلی بهتر حرف زد. و به طور قاطعی برنده شده بود.
اما چیزی که تو این انتخابات این‌جا برام جالبه اینه که تازه این انتخابات به خاطر گندکارایی که بوش کرده خیلی حساس حساب می‌شه ولی با این‌حال به نسبت انتخابات‌های تو ایران که آدم نگاه می‌کنه می‌بینه واقعا چقدر تفاوت‌هاشون با هم کمه. طرفداری مردم هم ازشون واقعا خیلی به هم نزدیکه. انقدر که چیزهای خیلی کوچیک و بعضی وقتا مسخره‌ای رو نتیجه اثر می‌ذاره. این‌که این یکی وقتی حرف می‌زنه، مشتش رو می‌بنده و اون یکی دستش رو باز نگه می‌داره…