هفته پيش رفته بودم مهموني. يکي از کسايي که اونجا بود تا فهميد من ايرانيم، گفت ا من يکي از بهترين دوستام ايرانيه. وقتي زنش به ايران گفت آيران. گفت نه نه نبايد اينو بگي، بايد بگي ايران. دوست من اگه کسي ميگفت آيران بدش مياومد. يا مثلا ميگفت دوست من خيلي بدش ميومده که ايرانيها رو با عربها يکي ميدونند. و کلي چيز ديگه از ايران ميدونست.
دو سه روز پيش زود رفته بودم سر کلاس. با يکي ديگه از بچهها که اونم زود اومده بود حرف ميزدم. وقتي گفتم ايرانيم گفت ا من بهترين دوست مدرسهام ايرانيه! گفت عاشق غذاي ايرانيم و خيلي از ايران خوشم مياد.
حالا اگه بدونين که چقدر پيش مياد من با آدمها حرف بزنم، مثل من به اين فکر ميکنيد که واقعا ايرانيها زياد اومدند اينجا. من که دوست دارم قسمت خوبش رو نگاه کنم.
که کسي خيال نکنه ما تو ايران شتر سوار ميشيم و مهمتر از اون نشستيم منتظر تا يکي بياد ما رو نجات بده از ازدواجهاي اجباري و ….
ببين تصور کن که در سال ۱۳۵۷ پنجاه هزار دانشجوي ايراني در آمريکا مشغول تحصيل بوده. کلي هم که از قبل بوده اند. طبيعي است که خيلي از آدمهاي آکادميک الان که مثلا ۵۰ ساله اند، دوستهاي ايراني از آن موقع داشته باشند(و در نتيجه تصور معقول تري از ايرانيها ).
سلام!من خيلي با رويا موافقم. حتي آدمهاي جديد هم تصوير نسبتا خوبي از ايران دارند نشون ميدند. اتفاقا من هم يه بار با يکي از دوستام راجع به خانواده مون و اينکه چيکار ميکنن و اينا حرف ميزدم که آخرش گفت که براش خيلي جالبه که تمام ايرانيهايي که تا حالا ملاقات کرده همشون آدمهاي باسواد و حسابي بودند و خلاصه کلي کف کرده بود .
ما که ايران نيستيم شما ها لطف کنين وجهه ايران رو خوشگل کنين ممنون!!!
مطالب زيبايي مي نويسي …….خوبه با رفتن به آنجا مثل بعضي ها فراموش نکردي که ايراني هستي .
مطالب زيبايي مي نويسي …….خوبه با رفتن به آنجا مثل بعضي ها فراموش نکردي که ايراني هستي .
يعني اوضاع اونقدرها هم بد نيست؟؟؟ ( نمي دونم شايد وضع آمريکا با اروپا فرق داره، ولي من از فاميل هامون که اروپا هستن شنيدم که اونها واقعا تصور بدي از ايران دارن، شايد هم دليلش طبقه اي از اجتماع باشه که شما باهاشون سروکار دارين.)