چند وقت پیش یکی از بچههای آمریکایی اینجا دنبال یه مطلبی میگشته search که کرده بوده تو google وبلاگ من سومین لینک اومده بوده رفته بوده توش و کلی تعجب کرده بوده. به خودم هیچی نگفته بود ولی از بقیه پرسیده بود که این واقعا منم یا نه.
اما باز دوباره چند وقت بعدش که همون مطلب رو search کرده، وبلاگ من اول اومده. دیگه اومد به خودم گفت که آخه چی می نویسی که سایتت اوله. کلی توضیح دادم که بابا چیزهای الکی. گفت خب به انگلیسی هم بنویس. گفتم بابا فارسیش هم چند تا دوستام میخونن انگلیسی که دیگه کسی نمیخونه. ولی فکر کردم شاید هم بد نباشه. یکی search کناره گذارش بیفته بد نیست بدونه چی نوشتم.
البته ترجمه کردن چیزی که به فارسی نوشتی به انگلیسی یه ذره مسخرهاست مخصوصا با انگلیسی افتضاح من بعد یکسال و نیم در امریکا بودن. ولی خب حالا یه چند وقت امتحانش میکنم دیگه.
Some time ago one of the American students here, while searching for something had found my weblog third in Google. He had asked some other Iranians if that is me. But when for the second time this month he had searched that phrase again and my weblog was the “first” he came to me and asked what you are writing, that is so important. And I explained that these are just a bunch of crap.
But I thought may be it is good to translate what I write to English. It may be ridiculous particularly with my poor English after a year and half in US, but I think it’s worth trying.
kheili ideye khubie, man hadeaghal ye nafaro mishnasam ke kheili webloge iraniaro dust dare bekhune vali farsi balad nist.
http://www.musing-wanderer.blogspot.com/
سلام رویا جان خوبی؟ کجایی؟ اون دور دورا؟ خوش می گذره؟ يه کمي وبلاگ درست کردن به ما هم يادت بده خيلي کارت درسته!
از وبلاگت خوشم امد
اميدوارم موفق باشي