از وقتی من ایران بودم این بحث خاک کردن شهید‌ها توی دانشگاه بود که اون موقع دانشگاه مخالفت کرده بود و نشد.
اما امروز خوندم که بالاخره این کار رو کردند و نمی‌دونم چرا رییس دانشگاه که اون موقع مخالف بوده حالا مخالفتی نکرده.
اینا رو که می‌خونم و عکس‌ها رو که می‌بینم، فکر می‌کنم به اینکه چه‌طوری دارن مفهومی رو که می‌شه پر از حرمت و افتخار باشه به گند می‌کشن و باعث نفرت یه عده زیادی می‌شن.
نمی‌فهمم چرا اون کسی یا کسایی که یاد‌آوری شهیدها انقدر براشون مهمه یه پولی جمع می‌کردن یا از جایی می‌گرفتند و مثلا یه کلاس می‌ساختند برای دانشگاه یا یه کلاسی رو تجهیز می‌کردن یا کتاب به کتاب‌خونه می‌دادن. یا اصلا یه بنای یادبود تو همون مسجد می‌ساختن. مثلا این بنای یادبودیه که یکی از فارغ‌التحصیل‌های اینجا برای کشته‌های جنگ ساخته.