تو گذاشتن عکس‌های کادوی تولد که بدقولی کردم و حالا دیگه بیمزه شده!
هفته گذشته به قصد دو تیر یه نشون رفتیم به سمت واشینگتن. هم برای اینکه پاسپورت‌هامون رو عوض کنیم هم اینکه شهر رو ببینیم.
روز اول رو که همش تو راه بودیم و شب رسیدیم به بالتیمور که قرار بود اون‌جا خونه یکی از بچه‌ها بمونیم.
فردا صبح رفتیم دفتر حفاظت منافع. اول شماره می‌گرفتیم و بعد که نوبت اون شماره می‌شد می‌رفتیم که مدارک رو تحویل بدیم.
برای تعویض (بعد از ۱۰ سال) اصل شناسنامه می‌خواستن. ما شناسنامه‌هامون رو از ایران نیاورده بودیم. گفتم لابد خیلی‌ها همین مشکل رو دارن، زنگ زده بودم و بعد از بیشتر از نیم‌ساعت پشت خط بودن بهم گفته بود که حتما لازمه. خوشبختانه ما یه آشنا برامون از ایران اورد شناسنامه‌ها رو ولی یکی از بچه‌ها ۴۰-۵۰ دلار پول DHL داده بود. ولی اونجا موقع تحویل مدارک شناسنامه‌ رو ازش نخواستن. و وقتی که پرسیده بود شناسنامه لازم نیست گفته بود نه!!
برای تعویض ۴ تا عکس و برای تمدید ۱ دونه عکس خواسته بودن. من که دیدم چه فرقی می‌کنه عکاسی بیرون وقتی خودشون هم با دوربین دیجیتال می‌گیرن. خودمون وایسادیم کنار دیوار سفید و عکس انداختیم و بعد با کمک photoshop سه در چهار cropش کردم و ۸ تاش رو چیدم کنار هم و رفتیم یه داروخونه و با ۲۰ سنت پرینت گرفتم به جای دادن ۱۵ دلار !
که البته از چهار تا یکیش رو پس دادن و اون یکی برای تمدید هم کلا لازم نبود.
و اما پول. برای تعویض نوشته شده ۱۱۰ دلار + ۱۰ دلار هزینه مهر خروج + ۱۵ دلار پول پست.
ما گفتیم خب چون ما خودمون داریم می‌ریم پس ۱۲۰ دلار لازمه.
اون‌جا فهمیدیم که چون ما ویزا داریم محل اقامتمون ایران حساب می‌شه و به همین دلیل مهر خروج برای ما نمیزنن. (ربطش چیه خدا می‌دونه) بنابراین ۱۰ دلار اضافه داده بودیم. ولی گفتن زیر ۲۰ دلار رو پس نمی‌دن و می‌مونه تو حسابمون!!!!
البته موضوع به همین جا ختم نمی‌شه، مدارک رو گرفتیم کلی زیر و رو کردیم که اشتباهی نباشه، تمدید یه مهر تاریخه فقط (که نمی‌دونم با چه جوهریه که ۸۰ دلار قیمتشه) که اونو قاطی پاطی زدن تو پاسپورت من و بعد با دست زیرش نوشتن به صفحه فلان مراجعه شود و اونجا دوباره زدن.
پس‌فرداش که داشتیم راه می‌افتادیم فهمیدیم آی که یکی از اسما رو غلط زدن البته واقعا خیلی تشخیصش سخت بود ولی بهرحال اشتباه بود. دوباره راه افتادیم به طرف اونجا و طرف تا بهش می‌گی یه اشتباهی شده تو اسم فوری با قطعیت می‌گه لابد خودت اشتباه نوشته بودی تو فرمت. معذرت و اینا که پیشکش.
کلا خیلی اعصابم خورد شد از رفتن به اون‌جا (دفتر حفاظت رو می‌گم وگرنه واشینگتن خودش خوش گذشت که بعدا می‌نویسم). آدم انتظار داره تو یه کشور دیگه سفارتش یا دفتر حفاظت منافعش، خب حافظ منافعش باشه، جایی باشه که آدم رو تحویل بگیرن و هوای آدم رو داشته باشن اونم الان تو امریکا، مرتب بودن و به در بخور بودن وب‌سایتشون و تلفن جواب دادنشون رو نخواستیم. ولی دریغ از یه لبخند خشک و خالی. این پست‌چی محله ما بیشتر به فکر ما هست و ما رو تحویل می‌گیره تا هم کشوری خودمون تو دفتر حفاظت منافع.