بعضی‌وقتا که می‌دیدم بعضی از این خبرنگار‌ها چقدر رک سوال می‌پرسن با خودم می‌گفتم تو ایران هم شاید باید همین‌طوری بود. اگه بیای جلوی دوربین و روزنامه‌ها و اینا مثلا از رییس‌جمهور خیلی رک سوال کنی یا نقد کنی دیگه نمی‌تونن بگیرنت چون نمی‌خوان بگن که فلانی رو به‌خاطر سوالش گرفتیم. ولی دیروز که خبر رو خوندم اصلا باورم نمی‌شد. اصلا وقاحت این آدم‌ها رو نمی‌تونم درک کنم. دستگاهی که براش شرم نیست که میاد تو روز روشن این همه زنی که فقط اومدن برای یه تجمع رو دستگیر می‌کنه، اونم درست موقعی که همه جای دنیا دارن راجع به ایران حرف می‌زنن، دیگه چه روش مدنی‌ای براش جواب می‌ده؟ هی فقط باید روزی صدبار با خودم تکرار کنم که هنوز امیدی هست تا یه وقت اگه کسی اینجا ازم می‌پرسه راجع به ایران، بتونم بگم نه به اون بدی هم که شما فکر می‌کنید نیست.

وقتی تازه اومده بودم اینجا یکی از اولین چیزایی که خریدیم لپ‌تاپ بود. اون موقع به خیلی چیزا توجه نکرده بودم. یکی اینکه چقدر wireless مهمه. برای اون مجبور شدم یه کارت بخرم و حل شد مساله. ولی یه چیز مهم‌تر وزن بود. اون موقع توجه نکرده بودم که ۷ پوند واسه جابه‌جا کردن چه‌قدر سخته. به جز اینا البته خیلی بیچاره لپ‌تاپ خوبی بود. به جز یه بار مشکل با آداپتورش هیچ وقت هیچ مشکلی پیدا نکرد.
دیگه بعد از ۳ سال دیدم وقتشه یه لپ‌تاپ جدید بخرم. این دفعه از بس سر وزن اون اذیت شده بودم مهم‌ترین مساله برام وزن بود. اون موقعی که تصمیم گرفتم بخرم حرف این بود که ویندوز ویزتا داره می‌آد، دیدم خوبه صبر کنم تا اونم بیاد. خلاصه این شد که یکی دو هفته پیش بالاخره روی این Sony VGN-SZ440 تصمیمم رو گرفتم. وزنش هم ۴ پونده و حسابی سبکه و تازه معنی واقعی لپ‌تاپ رو می‌ده و می‌تونم بذارمش رو پام!
ویندوز ویزتا هم باحاله. خیلی قیافه‌اش ترتمیزه که خیلی واسه من مهمه! البته حالا باید یواش یواش برنامه‌هایی که لازم دارم رو روش نصب کنم ببینم با چی‌ها compatible هست و با چی نیست.