خب چون خیلی تو جواب دادن به سوال‌های قبلی تحویلم نگرفتین همه چیزی که می‌خواستم بگم رو با هم می‌گم.
خب من در مورد خودم بگم که هم در مورد تلفن ثابت یا موبایل و همین طور هم اینترنت اگه پولش رو داشته باشم ترجیح می‌دم که یه پول ثابت بدم و هرچقدر می‌خوام استفاده کنم. البته منم مثل نون.جیم (البته نمی‌دونم دلیلمون یکیه یا نه) چون کلا با تلفن زیاد حرف نمی‌زنم ولی از صبح تا شب با اینترنت کار میکنم، اینترنت نامحدود برام مهم‌تره.
ولی از نظر من هیچ جای شکی نداره که انتخاب بیشتر تو این زمینه بهتره. مثلا یکی دو سال اول که اومده بودیم موبایل نداشتیم، چون ما که کسی رو نداشتیم که باهاش حرف بزنیم و خودمون هم همیشه با هم بودیم و این سیستم موبایل اینجا که یه پول نسبتا زیاد (حداقل برای اون موقع ما) بدی که مثلا ۵۰۰ دقیقه در ماه حرف بزنی و شب و تعطیلات هم هرچقدر می‌خوای اصلا مناسب نبود. در حالی که اگه یه گزینه داشتیم که به نسبت دقیقه پول می‌دادیم خیلی خوب بود. چون بالاخره آدم مثلا می‌ره مسافرت یا اینکه دو ماهی یه بار یه کاری پیش میاد. دادن این جور بسته‌های مختلف به نفع خود اون شرکت فروشنده هم هست. چون پول منی رو که در اون صورت اصلا مشتریشون نبودم از دست نمی‌دن.
همین مساله در مورد تلویزیون هم اینجا هست. با توجه به پولی که میدی یه تعداد خاصی شبکه رو می تونی ببینی. و البته هیچ انتخابی در مورد اینکه کدوم شبکه‌ها نداری. حالا اگه این مدل برای اینترنت هم پیاده بشه عکس‌العمل شما چیه؟ یه چیزی مثل این عکس:
چرا ما از این مدل می‌ترسیم؟
برای یکی از درسایی که این ترم دارم یه مقاله باید می‌خوندیم در مورد net neutrality. البته کلا بحثش خیلی فراتر از این حرفاست ولی یه قسمتش هم همینه که آیا خوبه که بیایم اجازه بدیم که مثلا یه شرکتی مثل گوگل که خب مثلا الان وضع مالیش بهتر از یاهوه یه پولی بده به شرکت‌هایی که اینترنت رو میارن در خونه ما که صفحه‌های اون سریع‌تر از مال یاهو بیان. یا مثلا اگه مدلی مثل این عکسه داشته باشیم آدم‌های بیشتری بتونن به گوگل دسترسی پیدا کنن.
مخالفا می‌گن که این باعث به هم خوردن این وضعیت بی‌طرفی که الان اینترنت داره میشه و شرکت‌های پول‌دار خیلی نفوذشون زیاد میشه.
موافقا هم می‌گن که خب اگه یه قسمتی از درآمد شرکت‌هایی که ما ازشون اینترنت می‌گیریم از شرکت‌های بزرگ مثل همین گوگل و یاهو و آمازون تامین بشه می‌تونن قیمت رو برای مشتری بیارن پایین و در عین حال خدمات بهتری ارائه کنند.
البته این بحث net neutrality خیلی خیلی وسیع‌تر از این حرفاست. ولی این تقابل سیستم سرمایه‌داری و آرزویی که ما از یه جامعه ایده‌ال داریمش برام خیلی جالب بود.
so this is what this “net neutrality” is:) i had heard the expression alot but was lazy to go google it!
This is not much the same concept as the phone plans. you might have restrictions in your call-time. But nobody restricts you from dialing a certain number, see what i mean?
you have 2 things here. If it is only the matter of which site comes up first, or faster, i wouldn’t mind, as long as i don’t lose access to any page. but the plans that restrict the access to a number of sites (though for a cheaper service) seems to me like a bad idea. I want to have the option to open “each and every” page out there, no matter if i exercise the option or not.
——————–
رویا: حق با توه. اینکه این قسمت‌بندی‌ها بر اساس چی باشه خودش بحث مهمیه. مثلا بر حسب دقیقه، یا مقدار داون‌لود یا کیفیت سرویس یا مثلا سایت‌هایی که میشه دید.
حرفم این بود که تقریبا همچین چیزی رو در مورد تلویزیون داریم و خیلی هم انگار اعتراضی بهش نداریم. یه نکته دیگه هم اینکه در مورد تلفن هم درسته که الان محدودیتی برای کسی که بهش زنگ می‌زنی برات نمی‌ذارن ولی اگه به کسایی که تو همون شبکه هستند (که خب یعنی دارن به همون شرکت پول می‌دن) زنگ بزنی از دقیقه‌هات نمی‌ره.
دلیلم مث توه.
تو این عکسه، اون بالایی یعنی اینکه مثلاً فقط به همون “over 60 websites” میشه دسترسی داشت؟ اینکه خیلی بده که. ولی اینکه مثلاً دسترسی به گوگل سریع‌تر بشه و در عوض قیمت اینترنت ارزون‌تر، بد به نظر نمیاد.
——————–
رویا: البته خب این دسته‌بندی خیالیه. ولی خب ایده‌اش اینه که مثلا کسی که فقط بخواد ای-میل بزنه و بخونه دیگه مثلا احتیاجی به یوتیوب نداره. الان خوب شاید برای ما خوب باشه که گوگل سریع‌تر بیاد ولی اگه از اول این طوری بود اون وقتی که گوگل کوچیک بود اگه کند هم بود دیگه ما نمی‌رفتیم سراغش و خب دیگه شاید الان گوگلی نداشتیم.
اینجور محدودیت دیگه خیلی اذیت کننده است … .
البته درسته دست خوده آدمه یعنی خوب میتونه سرویس نامحدود تهیه کنه اما اگر از این پکیج ها بگیره بعد به سایت دیگر احتیاج داشته باشه چی میشه ؟!
— در مورد تلفن همراه ، من فکر میکنم برای جوان های امروزی اعتباری خیلی خیلی بهتره یعنی اول یک پولی میدی بعد شروع به حرف زدن میکنی تا تموم بشه !
——————–
رویا: تو جواب به نون.جیم. گفتم که این دسته‌بندی خیالیه و خوب من همچین هم باهاش موافق نیستم که دفاع کنم ازش ولی خب بد بودنش اون‌قدر هم واضح نیست. مساله اینه که مثلا ما الان خودمون داریم حدود ۴۲ دلار می‌دیم برای یه سرویس نامحدود که قابل مقایسه است با گرون‌ترین سطح اون عکس. پس اون سطح‌های ارزون‌تر می‌مونه برای کسایی که می‌دونن که نمی‌خوان از سرویس‌های دیگه استفاده کنن. مثلا یه آدم با سن بالا رو درنظر بگیر که عمرا سر و کارش به myspace نمی‌افته و خب ۵۰ دلار هم براش گرونه. خب خیلی براش خوبه که ۳۰ دلار بده و ای-میلی که نوه‌هاش بهش زدن رو بخونه.