از خوبی‌های گوگل ریدر که هرچی بگم کم گفتم. ولی حالا یه ذره هم از بدی‌هاش. بعض‌هاش رو قبلا بقیه مفصل گفتن من خلاصه می‌گم!:

– چون یه عالم مطلب جلوی آدم هست تند و تند می‌خونی و رد می‌شی.

– قیافه وب‌لاگ‌ها رو نمی‌شه دید. این‌جوری دیگه فقط مطالب خونده می‌شه و مثلا اگه عکسی بگذاری گوشه وب‌لاگت دیده نمی‌شه. و دیگه هم اینکه مثلا  یه کسی مثل من که حافظه‌ام خیلی تصویریه خیلی وقتا اصلا یادم می‌ره که اینی که این مطلب رو نوشته کی بود!

– از تنبلی  یا از اثرات سریع خوندن، کامنت کمتر گذاشته می‌شه.

– به هر حال آدم دوست داره بدونه کی وب‌لاگش رو می‌خونه مخصوصا اگه خودت داری وب‌لاگ کسی رو می‌خونی. قبلا چون معمولا از لینک‌هایی که کنار صفحه داده شده بود استفاده می‌کردیم و اکثرا هم عادت دارن چک کنن که هر خواننده‌ای از چه طریقی اومده به هر حال می‌فهمیدی کی به وب‌لاگت لینک داده و می‌رفتی بهش سر می‌زدی. ولی دیگه الان با زیاد شدن استفاده گوگل ریدر این ارتباط کم و کمتر شده.

– این یکی من بیشتر از استفاده کنندگان شاکی‌ام تا از خود گوگول ریدر. حالا که امکان یادداشت گذاشتن هست به جای کامنت گذاشتن رو خود مطلب، روش یادداشت گذاشته می‌شه که اصلا ممکنه خود طرف نبینه.