چهارشنبه برای یک ماهگی سپهر بردیمش دکتر. وزنش ۴ کیلو و ۹۶۰ گرم شده که  بالاتر از ۷۵ درصد بچه‌های امریکاییه و قدش  ۵۴.۶۱ سانت که حدود ۵۰ درصد هست که خب با توجه به قد من و باباش عجیب نیست! البته دکتر گفت در مورد قد بچه حدود سه سالگی شاید بشه یه قضاوتی کرد ولی الان هیچی نمی‌شه گفت. در مورد وزن هم گفت چون خوب داره اضافه می‌کنه می‌تونین بگذارین هرچقدر می‌خواد بخوابه که البته الان مشکل ما اینه که نمی‌خوابه و هنوز تقریبا همون هر ۲ ساعت روز و هر ۳ ساعت شب شیر می‌خوره.

واکسن یاداوری هپاتیت بی رو هم که سری اولش رو تو بیمارستان زده بودن بهش زدن. خیلی دردناک بود. فکر می‌کردم خیلی با ملایمت بزنن بهش ولی همچین محکم زد که جاش خون اومد. کلی بچه‌ام گریه کرد که خوشبختانه با شیر خوردن آروم شد.

بعد از معاینه که ما داشتیم سوال‌هامون رو می‌پرسیدیم دکتر بچه رو تو بغلش نشونده بود و اونم همچین خوشش اومده بود و آروم این ور اون ور رو نگاه می‌کرد و لبخند می‌زد. دکتر گفت که گردنش رو خوب می‌گیره و تو یه ماه آینده تقریبا پیشرفت جدیدی نخواهیم دید به جز بهتر شدن همین کارها یعنی گردن رو گرفتن و دنبال کردن صورت آدم‌ها و لبخند زدن و یه کمی از خودش صدا در اوردن. تغییراتی که بیشتر به چشم بیاد رو بین ماه ۲ تا ۴ خواهیم دید.

هنوز با شیر دادن راحت نشده‌ام و خیلی درد دارم. تازه یه درد دیگه هم اضافه شد که یکی دو دقیقه بعد از اینکه شیر خوردنش تموم می‌شه می‌گیره و گریه من رو درمی‌آره. وقتی راجع بهش تو اینترنت گشتم دیدم خیلی به عفونت قارچی (yeast infection) نزدیکه. رفتم دکتر که معاینه کرد وگفت که به جز دردی که دارم هیچ نشونه‌ای ازش ندارم و دکتر بچه هم دهنش رو معاینه کرد و اون هم هیچ سفیدی تو دهنش نداره. خلاصه فعلا نمی‌دونم از چیه. قراره برم پیش مشاورهای شیردهی ولی ناخوادگاه نمی‌دونم چرا قبولشون ندارم زیاد و هی عقب انداختم رفتنش رو.  ولی حتما باید به زودی زنگ بزنم و برم چون دلم می‌خواد بتونم زیاد شیر بدم.