بطری شامپوهاش رو که خالی میشه دور نمیاندازم و حموم که میره باهاشون بازی میکنه. اون روز هی این بطریها رو ازش کش میرفتم و اب میکردم میریختم روش. خوشش اومده بود و میخندید. وسط ذوق کردنش برگشته به من میگه: ای کلک!
بطری شامپوهاش رو که خالی میشه دور نمیاندازم و حموم که میره باهاشون بازی میکنه. اون روز هی این بطریها رو ازش کش میرفتم و اب میکردم میریختم روش. خوشش اومده بود و میخندید. وسط ذوق کردنش برگشته به من میگه: ای کلک!
سلام ،این وبلاگ محسن نامجو هست؟!واقعا؟
ای کلک! خدای من ، چقدر آخه تو نازی
من از وقتی این نوشته تو رو خوندم، همینطور گاهی در طول روز یه ای کلک! میگم و به پسر تو و تو فکر میکنم و اون لحظه که بهت گفته ای کلک و شاد میشم و یه لبخند گل و گشاد برای خودم میزنم :) :) ممنون نوشتی و مینویسی اینها رو….
رویا خانم سلام من مدتی هست وبلاگ شما رو میخونم. خیلی ممنون که تجربه هاتون رو شریک میشید. یک سوال خیلی خیلی بی ربط دارم. ممنون میشم نظرتون رو بگید. انگار شما مدتی پرینستون بودید. میخواستم بدونم سریعترین و راحتترین راه برای رفت و آمد بین نیویورک سیتی (پن استیشن) و پرینستون جانکشن یا استیشن بنظرتون چیه؟ و اصلا آیا می ارزه آدم برای یه دوره موقت 5 روز هفته این راه رو بره؟ منظورم اینه که خیلی طولانی و خسته کننده است؟ مرسی
به نظرم همون قطارهای njtransit خوب هستند نه؟ تنها انتخاب دیگه شاید amtrak باشه که خب هم گرونتره و اکثر وقتا اصلا تو پرینستون توقف نداره. برای قطارها میتونی pass ماهیانه بگیری که خب دردسر هر بار بلیط خریدن رو کم میکنه و فکر کنم ارزونتر هم در بیاد. در مورد ارزیدنش فکر کنم خیلی بستگی به خودت داشته باشه. به هر حال هر روز رفت و آمد آدم رو خسته میکنه ولی خب خوبی قطار اینه که میشینی توش و میتونی یه چیزی گوش کنی یا بخونی یا حتی بخوابی! من میشناسم کسایی رو که راههای طولانیتر رو رفتن و اومدن. یکی از دوستامون هم که کارش اصلا نیویورک بود و هر روز میرفت و میاومد. آسون نیست ولی خب خیلیها همین راه رو میرن و میان. بین junction و خود ایستگاه پرینستون قطار عوض میشه که یه قطار کوچیکیه و به اون مرتبی قطار اصلی نیست ولی خب اگه ماشین نداری چیز بدی هم نیست. ولی خب یه کم باید برنامهریزی بهتری برای زمان بکنی.
خیلی ممنون رویا جان از اینکه جواب دادی. من هرچی سبک و سنگین میکنم میبینم خیلی سخته بتونم ساعت 8 صبح اونجا سر کار باشم. بخصوص که داریم برای نی نی هم تلاش میکنیم و اگر بشه نمیدونم اصلا تو دو سه ماه اول آدم میتونه هر روز همچین راهی رو بره که برسه سر کار؟؟؟
البته ساعت ۸ خیلی زوده. ولی به نظر من اگه کارش برات خوبه برو. صبح زود پاشدن برات تمرین میشه برای بیخوابیهای بعدی! ولی خب خارج از شوخی، از تجربه خودم بهت توصیه میکنم که تا وقتی بچه خودش نیومده تفریح و کار رو براش عقب ننداز. اولا که معلوم نیست حالا کی بشه و اگه بشه خودش نه ماه بعده. بعدش هم این مدت قبل از بچهدار شدن آخرین فرصتهاییه که برای خودت داری و بعد زندگیت تا حد زیادی وابسته به بچه میشه و به نظرم اگه فکر میکنی که برای بهتر شدن آینده شغلیت موثره ولش نکن. البته خودت میدونی که چقدر برات ارزش داره وگرنه شاید فکر کنی اگه نری بتونی با ساعتهای روزت کاری کنی که بعد خیلی بیشتر ازش لذت ببری. امیدوارم موفق باشی.
خیلی ممنون رویا جون بخاطر همفکری. من آخر سر تصمیم گرفتم قبول کنم. :)