بعد از یه مدت طولانی شایعات و امیدواریها مریم جایزه فیلدز رو گرفت. این یکی دو روز فیسبوک و اطراف پر بوده از این خبر خوب. وبلاگم یه خوبی داشته باشه اینه که بعدا نگاهش میکنم و یادم میآد از حال و هوای قدیم. این حال خوب رو هم حتما باید ثبت میکردم اینجا. و تبریک هم بگم به خود مریم شاید هنوز مثل قدیم اینجا رو بخونه.
آشپزی
آیفون
آیندهنگری
اخلاق
اریگامی
امریکا
اولینها
ایران
بابا
بانک
برکلی
بهتن
بچهداری
تقویم
تلویزیون
تنکسگیوینگ
تولد
جنگ
جیم
حاملگی
خانه
خبر
دنیا
دو سالگی
دوچرخه
دویدن
رانندگی
روزمره
زنان
سال نو
سرگرمی
سفر
سمپاد
سه سالگی
سوال
سیاست
شبکههای اجتماعی
شریف
شعر
شیردادن
طپش قلب
علائق
عکس
غر
فصلها
فوتبال
فیلم
لیست زندگی
لینک
متعلقات
متفرقه
مدرسه
مردم
مهاجرت
موسیقی
مونتسوری
نظر
نوامبر
نوستالژی
نوشتن
نویسنده
نکته
هالووین
هوا
وبلاگ
ورزش
وسایل بچه
ونکوور
پاریس
پروژه ماهانه
پرینستون
پزشکی
پلاک پنج
پنج سالگی
پول
چهار سالگی
کاردستی
کامپیوتر
کتاب
کرنل
کرونا
کریسمس
کلاس اول
کمبریج
یادگیری
یک روز در زندگی
رویا جان نکنه شما همون رویا دوست مریم هستین؟
نه :) من یه سال از مریم و اون یکی رویا کوچیکترم. همدانشکدهای بودیم فقط.
خیلی خوب بود. من هر روز که سرکار میرم اینور اونور و نگاه می کنم شاید تو خیابون های پَلو آلتو ببینمش :) بعد بپرم بغلش بگم مرسی هم مدرسه ای که خوشحالمون کردی:)