Tag Archives: پزشکی

واکسن آنفلوانزا

یه مدته حسابی سرما خورده‌‌ام. اولش خیلی سبک شروع شد و گول خوردم ولی هی که گذشت بدتر شدم. امروز هم آخرین روزی بود که دانشگاه واکسن انفلوانزا (flu shot) می‌زد. البته بعید می‌دونم که من انفلوانزا گرفته باشم چون تب نکردم (البته دکتر که نیستم!) ولی خیلی فکر کردم که بزنم واکسن رو یا نه. از لحاظ اثرگذاری برای خودم هیچ اعتمادی بهش ندارم. با اینکه در کل من خیلی به دستاوردهای علم پزشکی معتقدم! اول از همه که خود واکسن هم ادعایی نداره چون هم ویروس سال به سال تغییر می‌کنه هم اینکه فقط ۳ نوع شایع رو داره و نه حتی  همه انواع همون سال رو. ثانیا خوشبختانه ما جزو آدم‌های با ریسک بالا نیستیم. نه خیلی بچه‌ایم نه خیلی پیر! مثلا دو سال قبل که احتمالا انفلوانزا گرفته بودیم هم من هم علیرضا و ۴-۵ روز پشت سر هم تب داشتیم به دکتر که زنگ زدم گفت آره انفلوانزا گرفتید که خب فقط مواظب هم‌دیگه باشید. البته با این فرض که دکتره برای جون ما ارزش قائله، برام نشونه اینه که برای ما گرفتنش هم اون‌قدر خطرناک نیست.

تنها دلیلی که برام می‌مونه که بخوام به واکسن زدن فکر کنم برای جلوگیری از همه‌گیر شدنشه. مخصوصا محیط‌های دسته جمعی مثل دانشگاه‌ها خیلی از پخش شدن این‌جور مریضی‌ها می‌ترسند. من که امسال نزدم ولی هروقت که تو رادیو و تلویزیون می‌شنوم فکر می‌کنم که آیا به عنوان یه مسوولیت اجتماعی باید بهش نگاه کرد یا نه. مخصوصا وقتی که واکسن آنفلونزای خوکی (H1N1) بیاد دیگه مساله سخت‌تر می‌شه. شما تا حالا واکسن زدید؟ چرا؟

روزه

اول بگم که من کلا با اینکه بخوای یک کار دینی رو با گزاره‌های علمی توجیه کنی اصلا خوشم نمی‌یاد شاید از بس دیگه تو مدرسه و تلویزیون از بچگی خواستن به این ضرب و زور ما رو مسلمون کنن.

ولی خب از طرفی بعضی چیزا هست که خودم کنجکاوم بدونم که آیا ضرر دارن یا نه. واضح‌ترینش روزه.

امروز تو رادیو شنیدم که داشت با خبرنگار لوس‌انجلس تایمز مصاحبه می‌کرد در مورد روزه و خوبی‌ها و بدی‌هاش. اصل مقاله‌اش اینجاست. و اینم مصاحبه رادیوییش. در واقع اصل حرفش اینه که کم کردن کالری در کل خیلی برای بدن مقیده و حرف عجیبش اینه که چه این کار رو با مثلا دور روز در هفته روزه گرفتن انجام بدی چه کل وعده‌هات رو کم کنی هردو مفید هستند. چیزی که من خیلی شنیده بودم و اینجا هم بهش اشاره می‌کنه اینه که وقتی یه مدت به بدن غذا نرسه بدن فکر می‌کنه قحطی شده و می‌ره تو حالت کم مصرف کردن و متابولیسم بدن می‌آد پایین و بعدا غذایی که می‌خوری (که معمولا هم چون یه مدت گشنه بودی بیشتر از حالت معمول خوردی) مقدار کمترش می‌سوزه و چاق می‌شی.

ولی ظاهرا به طور کلی بدن از این حالت تو قحطی بودن موضعی نفع می‌بره. مثلا یکی از توجیه‌هاشون اینه که به سلول‌ها یه استرسی وارد می‌شه و باعث می‌شه از خودشون در برابر این استرس و در نتیجه بیماری‌ها محافظت کنن. مثلا توی حیوون‌ها با روزه‌های منقطع سرطان خیلی سرعتش کم می‌شه همین طور از دست دادن حافظه تو آلزایمر.

خلاصه اینم طرف مثبتش از چند تا مطالعه علمی.