خب ماجراهای دیروز و درخت خریدن ما.
اول بگم که تو این چند سالی که اینجا بودیم هیچ وقت درخت نخریده بودیم به جز یه سال که یه درخت که چه عرض کنم یه درختچه ۲۰ سانتی تو گلدون گرفته بودیم. برای سپهر دوست داشتم که مراسمش نسبتا کامل باشه. اولین کریسمسش که سه ماهش بود ایران بودیم. سال بعد رفتیم لاس‌وگاس. البته اون سال جوراب برای روی شومینه گرفتیم و چندتا کادوی کوچولو هم برای هم گرفتیم. (عکسش اینجا هست). سال بعدش هم که باز رفتیم ایران.
امسال ولی گفتم درخت درست حسابی بگیریم. اولش راستش به مصنوعی هم فکر کردم. هم اینکه درخت واقعی وسوسه‌اش برام بیشتر بود. هم اینکه گذری که دیده بودم قیمت درخت‌های مصنوعی خیلی بالا بود. البته طوری که بقیه کامنت گذاشته بودند و تجربه داشتند مثل اینکه درخت‌های مصنوعی ارزون هم هست. ولی خلاصه‌اش اینکه تصمیمم به طبیعی خریدن بود. از روز بعد از Thanksgiving سوپرمارکت‌های اطرافمون همه کلی درخت اورده بودند. ولی خب من از تصوری که از فیلم‌ها! داشتم دوست داشتم که بریم از این مزرعه‌ها که کلی درخت هست انتخاب کنیم. دیروز صبح یه کم گشتم که ببینم اطراف ما چی هست که دیدم اتفاقا Groupon یه کوپنی داده با ۵۰ درصد تخفیف. گفتیم پس خوبه بریم اونجا. البته تجربه‌‌های قبلیم با این جور کوپن‌ها این بوده که خدر خیلی مواقع به اون خوبی هم که به نظر میاد نیست ولی چندین بار هم خیلی عالی بوده.
رفتیم اونجا ولی خیلی خیلی پرت بودیم از ماجرا. چندین مدل درخت بود و یه عالم اندازه و قیافه. یکیش که به نظرمون خوب بود رو انتخاب کردیم. طرف گفت چیزی هم می‌خواین که درخت رو بگذارین توش. گفتیم آره. خودش برامون زیرش رو برید و گذاشت روی پایه و بعد هم کمک کرد گذاشتیم روی ماشین. ولی موقع حساب کردن یه مقدار نسبتا زیادی باز باید می‌دادیم که حتی با وجود کوپن از درخت‌های مغازه گرون‌تر می‌شد. یه کم این باعث شد که احساس بدی داشته باشیم ولی خب خیلی شلوغ بود و کلی‌ها می‌اومدند قیمت می‌پرسیدن و هیچ کوپنی هم نداشتن و باز می‌خریدن و می‌رفتن.
اومدیم خونه درخت رو گذاشتیم. گشنه‌مون بود رفتیم مغازه ایرانی ناهار خوردیم و خرید کردیم. گفتم خوبه وسایل تزیین درخت رو هم بخریم. باز هم یه عالم انتخاب. این توپ‌های تزیین درخت بگیم سلیقه است ولی بگم چندصد نوع لامپ اونجا بود که من گیج مونده بودم کدوم رو بخرم و از هرکدوم چندتا. یه دونه از ارزون‌ترین مدل رو گرفتم و اومدیم خونه. اومدن تازه به گشتن تو اینترنت دنبال اینکه چه جوری باید لامپ‌ها رو گذاشت و چه مدلی خوبه برای تزیین و این حرفا که دیدم باید به درخته زود آب بدیم. آب اوردم ریختم تو کاسه زیرش همه اب سرازیر شد رو زمین. هرچی هم تو اینترنت می‌گشتم چیزی پیدا نمی‌کردم که باید چیکار کنیم.
دیگه دیدم بهترین راه اینه که از کسی که بلده بپرسم. زنگ زدم به یکی از دوستام که امریکاییه و کلا هم خوشش میاد که همه چیز رو توضیح بده. گفت من نمی‌دونم اون پایه درخت شما چه جوریه ولی نباید آب ازش در بیاد. اتفاقا ما یه پایه اضافه خریدیم بیا بگیر. بعد گفت که باید حتما وقتی درخت رو می‌گیری یه مقداری از زیرش رو ببری چون آوند*های درخت که آب رو می‌رسونن به بالا اگه مدتی در معرض هوا باشن بسته می‌شن و دیگه آب رو نمی‌تونن بکشن. گفت بیا ارّه هم بهت می‌دم که ببری. قبل از اینکه من برم گفتیم ببینیم اصلا می تونیم درخته رو از پایه‌اش در بیاریم یا نه. گذاشتیم درخت بدبخت رو رو میز و تازه فهمیدیم که کاسه‌ای که قرار بوده ما توش آب بریزیم سوراخه. ما حدسمون اینه که طرف وقتی داشته درخت رو جا می‌زده سوراخش کرده و دیده ما پرت‌تر از این حرفاییم!
خلاصه رفتم پایه و ارّه گرفتم. بهم یه پلاستیک هم داد که زیر درخت بندازم که موقع آب دادن و اینا رطوبتش زمینمون رو خراب نکنه.بعد دیگه بهم نشون داد که خودش چه تزیینایی گذاشته و چراغا رو چه جوری گذاشته و اینا. تزیین‌ها رو می‌گفت خوبه که کم کم جمع کنی. می‌گفت ما سالی یکی دو تا خوشگل می‌خریم و بعضی وقتا هم کادو هم می‌گیریم. و بعضی‌هاش هم از بزرگ‌تر‌ها به کوچیک‌ترها می‌رسه. مثلا یه سری تزیینای درخت خودش مال مامان‌بزرگش بود. می‌گفت هر سال هم یه دونه خیلی خوشگل به مامانش کادو می‌ده. این طوری کم کم درختشون پر می‌شه. می‌گفت بچه که بودیم یه سری هم مدرسه درست می‌کردیم و می‌اوردیم. ولی این روزا دیگه تو مدرسه‌ها برای اینکه می‌‌خوان احترام بگذارن که لزوما همه کریسمس رو نمی‌گیرن کم کم حتی اسم کریسمس رو هم نمی‌آرن و احتمالا کاردستی و اینا هم درست نمی‌کنن.
خلاصه فعلا درختمون حالش بد نیست. هنوز خیلی تزیین نشده ولی خونه خیلی کریسمسی شده. حتما عکسش رو می‌گذارم.
شب‌ها قشنگ‌تر بود البته.
یکی از چیزایی که دوست داشتم حتما امسال داشه باشیم به قول اینجایی‌ها advent calendar بود. اینکه از اول دسامبر هر روز یه کادوی کوچولو به سپهر بدم. چون می‌دونستم که به عددها و تاریخ خیلی علاقه داره و مهم نیست که کادوش چی باشه از اینکه هر روز یه چیزی رو باز کنه خوشش میاد. نمی‌دونم تو عکس پیدا هست یا نه. اون بسته‌های کوچیک آبی که روش عدد هست. هر روز که از خواب پا می‌شد با ذوق و شوق می‌گفت امروز چندمه؟ و بدو بدو می‌رفتیم پایین که ببینیم کادوی امروز چیه.